Alfons Hoppenbrouwers – Harmonische reeksen

Het leven en werk van Alfons Hoppenbrouwers (1930-2001), lid van de congregatie van de Broeders van de Christelijke Scholen, wordt gekenmerkt door een grote maatschappelijke en pedagogische betrokkenheid, gekoppeld aan een artistieke en cultuurgebonden visie. Naast architect, docent en medeoprichter van het Sint-Lukasarchief was hij ook beeldend kunstenaar. Vanuit een interesse voor Gestaltpsychologie, barokmuziek en architectuur ontwikkelde Hoppenbrouwers geometrisch werk waarin hij onderzoekt hoe abstracte opposities – figuur versus achtergrond – en cognitieve opstellingen van ingewikkelde wiskundige berekeningen vorm genereren en kleur kunnen ordenen in het platte vlak van de plastische ruimtelijkheid.

Harmonische reeksen toont een selectie geometrisch-abstracte schilderijen waarin muzikale composities worden omgezet in een op wiskunde gebaseerde beeldtaal.

Alfons Hoppenbrouwers’ werk is gebaseerd op architectuur, getallenverhoudingen en –reeksen, matrices en de muziek van Bach en Ockeghem. Zijn oeuvre bestaat bijna integraal uit vierkante schilderijen van acrylverf op vezelplaat. Hoppenbrouwers schilderde afzonderlijke kleurvlakken naast elkaar zonder zichtbare penseelstreken en vermeed elke vormelijke hiërarchie. Zowel het werken met acrylverf op vezelplaat, als het kleurgebruik zorgen voor een illusie van transparantie, waardoor de schijn van voor- en achtergrond volledig wegvalt. Als uitgangspunt voor zijn werk legde Hoppenbrouwers een verhoudingssysteem en kleurcodering vast waaruit het uiteindelijke schilderij volgde.

"Zoek niet achter de verschijningen; ze zijn zelf het mysterie." (Goethe) "Is dat zo?" (Alfons Hoppenbrouwers)