Verlaten woningen van Beiroet

Beiroet kent al 150 jaar een opeenvolging van ongebreidelde groei, oorlogen, economische en sociale crises en migratiestromen. Het is in deze voortdurend bevolkte, verwoeste, herbouwde omgeving, die telkens uiteenvalt en opnieuw wordt hersteld, dat Gregory Buchakjian van 2009 tot 2016 begon met een doctoraatsthesis. Hij vertrok hiervoor vanuit een artistieke benadering van verlaten gebouwen die onvermijdelijk bestemd zijn voor de sloop.

Het onderzoek was een utopische poging tot inventarisatie: bijna 750 gebouwen, hotels en huizen verspreid over de stad werden in een database opgenomen. Tegelijkertijd documenteerde de auteur zijn werk met getuigenissen en, samen met Valérie Cachard, verzamelde hij honderden officiële documenten, foto's, ansichtkaarten, wenskaarten, brieven en andere persoonlijke bezittingen die het leven van de voormalige bewoners onthullen.

Het parcours wisselt het documentaire karakter met een overzicht van de evolutie van de architecturale vormen en een onderzoek van een specifieke woning af met een performatieve benadering door beelden waarin mensen de ruimtes opnieuw leven geven en door een video waarin Buchakjian en Cachard de archieven van de vervallen plaatsen ontsluiten.

In de tentoonstelling is ook een werk van Fouad Elkoury te zien. Dit gaat gepaard met de publicatie in beperkte oplage van een tekst van Oliver Rohe.


Kunsthistoricus en transdisciplinair beeldend kunstenaar Gregory Buchakjian woont en werkt in Beiroet, waar hij in 1971 geboren is. Politieke instabiliteit en ruïne maken deel uit van de onderwerpen van zijn proefschrift aan de Universiteit van Parijs IV Sorbonne. Zijn onderzoek en werk draait om de problematiek van de stad en de geschiedenis in Beiroet, Libanon en de Arabische wereld. De relatie tussen beeld en verhaal is alomtegenwoordig in zijn werken. Hij is directeur van de School voor Beeldende Kunsten van de Libanese Academie voor Schone Kunsten (Alba).