De Vrienden v/h S.M.A.K. tonen Nicolás Lamas.

In het algemeen verwijzen de werken van Nicolás Lamas naar spanningen tussen het menselijk lichaam als object en de materie als een actief element. Het idee van het object als een archeologisch artefact dat in bepaalde composities opduikt, hanteert hij niet als iets inactiefs, maar functioneert eerder als een assemblage van woorden, beelden, vormen en gevonden voorwerpen waarbij de typische kenmerken van die objecten intrinsiek een ontlichaamde menselijkheid vormen. Door Lamas’ ogen doet de materie zich vaak voor als een complexe archeologische site gekenmerkt door een scala van levenloze materialen, levensvormen, technologische artefacten, teloorgang en linguïstische verwijzingen. Deze structuren zijn een combinatie van fictie, leven en inertie en zetten een transactie in gang tussen de menselijke linguïstische manier van waarnemen en andere vormen van actieve perceptie. Het menselijke en het niet-menselijke zijn met elkaar verstrengeld. Op deze manier tart Lamas binnen zijn oeuvre de stabiliteit. Toch zijn er in zijn werk elementen die steeds terugkeren zoals een interesse voor industriële producten, de sporen die de mens nalaat op de natuur of de verstrengeling tussen lichaam/technologie; ook is er een esthetische relatie tussen zijn werk en rituelen die gekenmerkt worden door de efemere beelden die ze oproepen, ontstaan uit impulsieve compositie en onderlinge relatie.

(Excerpt uit de tekst “Matter exists differently here” by Alejandro Alonso Diaz, gepubliceerd in Nicolás Lamas: The Attraction of the Mountains, Posture Editions)