LE GRAND ATELIER VAN JOEL-PETER WITKIN / DEBI CORNWALL - WELCOME TO CAMP AMERICA / PETER H. WATERSCHOOT - SUNSET MEMORY / GALERIE DU SOIR Bruno Oliveira. Back to Neverland en BOÎTE NOIRE Julie Gasemi / Nicolas Dufranne. Traunstein

LE GRAND ATELIER VAN JOEL-PETER WITKIN
De tentoonstelling “Le grand Atelier van Joel-Peter Witkin” toont een selectie van een honderdtal foto’s en enkele tekeningen die door het Musée de la Photographie gekozen werden uit de totaliteit van zijn werk dat bewaard wordt door de galerie Baudoin Lebon.
De tentoonstelling “Le grand Atelier van Joel-Peter Witkin”, samengesteld rond zijn geliefkoosde thema’s, de dood, de religie, de mythe en de allegorie, toont heel het technisch en atypisch meesterschap van deze fotograaf aan, zonder enige twijfel een van de meest unieke van de 20ste en 21ste eeuw.
Fascinatie en weerzin, medeleven en voyeurisme zijn even zovele mogelijke reacties ten aanzien van de foto’s van Joel-Peter Witkin. Deze lijken de beelden te zijn van een “monsterlijke parade” die een wereld van lijden, van verminkingen, van onttakelingsprocessen, van in stukken gesneden lijken, belichten zonder een vorm van hoon uit te sluiten. Kreupelen, hermafrodieten, transseksuelen, in stukken gesneden lijken ontleend aan de mortuaria, herinterpreteren mythologische of Bijbelse figuren, verheerlijkt door het artisanale werk als van een edelsmid, een werkwijze die elke digitale manipulatie uitsluit.
Het Musée de la Photographie wil gevoelige bezoekers erop wijzen dat bepaalde beelden kwetsend kunnen overkomen.

DEBI CORNWALL - WELCOME TO CAMP AMERICA
Op basis van de foto’s waarvoor zij de toelating van de militairen ontving, heeft Debi Cornwall een geëngageerde reeks samengesteld dank zij haar ervaring als advocate, die twaalf jaar gewerkt heeft aan de balie van New York. Zo verschijnen er foto’s van een Gitmo die weinigen voor mogelijk hielden. De fotografe heeft die ondergebracht in drie onderscheiden reeksen, even zovele aangezichten van die plaats waar niemand echt gekozen heeft om er te verblijven. “Gitmo at home, Gitmo at play” focust op het gevangenis universum en de leefomstandigheden van de gedetineerden (minimalistische cel, kleding beperkt tot het essentiële, gummi bidmatje...) maar niet enkel dat... Tot onze immense verbazing toont zij beelden van de recreatiegebieden van de marinebasis, voorbehouden voor het militair personeel en hun families alsook voor de buitenlandse arbeiders die er tewerkgesteld zijn. Die beelden, die er van een “club Med” lijken (ligstoelen op het strand, sportvelden en zwembaden...) verbazen door hun eerder ongebruikelijk karakter. “Gitmo on sale” omvat de foto’s van souvenirs die men zich kan aanschaffen in de winkel van de basis. Voor de nostalgici van de locatie vindt men er beeldjes van een knikkende Fidel Castro, mokken die het oude voorlopige X-Ray kamp evoceren, likeurglazen, knuffeldieren zoals een buizerd, een rastafari leguaan of een rat. De laatste reeks, “Beyond Gitmo”, toont ons tenslotte voormalige gedetineerden, vermeende terroristen, die bij hen thuis de vrijheid hervonden hebben of naar het buitenland getransporteerd werden. Net zoals het leger Debi Cornwall verboden had in Guantanamo gezichten te fotograferen, heeft zij de wereld doorkruist om meer dan een tiental van hen te fotograferen op een praktisch identieke manier. Zij worden allen “zonder gezicht” afgebeeld... gefotografeerd op hun rug.

PETER H. WATERSCHOOT - SUNSET MEMORY
Peter H. Waterschoot nodigt ons uit op een bewegingsloze reis, in wat het opnieuw
samengestelde verhaal zou kunnen zijn van een vreemde nacht die zich afspeelt
in afgesloten ruimtes, met gedimde lichten zoals ook in de stad die ze herbergt.
Tijdens verblijven van drie of vier opeenvolgende dagen in Oostende, Brussel,
Venetië, Osaka of Berlijn, heeft Peter Waterschoot, als een kluizenaar, de tekens van de tijd en van de afwezigheid gefotografeerd in kamers, gangen, salons, ontvolkte dancings... Hier en daar merken we verlaten bedden en zetels, verbleekt behang, achtergelaten glazen en wekkers die gestopt zijn. Peter H. Waterschoot onthult ons niet enkel het hypothetische verhaal van mysterieuze verwachtingen in die gesloten plaatsen, hij is eveneens het indiscrete oog van verlaten straten, enkel bezield door een zwakke verlichting.

GALERIE DU SOIR Bruno Oliveira. Back to Neverland en BOÎTE NOIRE Julie Gasemi / Nicolas Dufranne. Traunstein

GALERIE DU SOIR
In het kader van hun partnership hebben Le Soir en het Musée de la Photographie de Galerie du Soir opgestart. Gelijktijdig met elke nieuwe grote tentoonstelling presenteert de Galerie du Soir een jonge te ontdekken artiest.
Een wissel op de toekomst, onderverdeeld in vier luiken : een beperkte maar significante tentoonstelling in het museum, een portfolio in het magazine Photographie Ouverte, een presentatie van de fotograaf in Le Soir en een selectie van het werk op de site www.lesoir.be. Voor deze nieuwe editie van de Galerie du Soir is onze keuze gevallen op Bruno Oliveira.

BOÎTE NOIRE
“Claire ontdekt dat zij op internet figureert in een film van bedenkelijke kwaliteit. Zij ziet zichzelf voor het raam van haar huis in gezelschap van een haar onbekende man. Zij geven een verliefde indruk. Zij beslist op zoek te gaan naar die onbekende. Naar Traunstein.”