Albert Baertsoen

Het feestjaar van het MSK opent met de eerste tentoonstelling in 50 jaar gewijd aan de schilder, tekenaar en graficus Albert Baertsoen (1866-1922). Deze telg uit een Gentse fabrikantenfamilie en quasi autodidact speelde tijdens het fin de siècle een opmerkelijke rol in het Gentse, Belgische en internationale kunstleven.

Rond 1900 wordt in binnen- en buitenland geen kunstenaar meer met Gent geassocieerd dan Albert Baertsoen. Als zoon van een gefortuneerde familie van liberale textielfabrikanten, krijgt hij alle kansen om zijn talent te ontwikkelen. Baertsoen verwerft internationale bekendheid door de verstilde, melancholische impressies die hij van zijn geboortestad maakt.

In de eigentijdse internationale pers krijgt Baertsoen de eretitel ‘le peintre de Gand’, maar hij is niet alleen in Gent actief. Rond 1892, het jaar dat hij samen met Emile Claus en Constantin Meunier een opgemerkte tentoonstelling organiseert in Pulchri Studio in Den Haag, schildert hij impressionistische doeken in de Leiestreek. Vanaf 1893 creëert hij een opmerkelijke reeks stadsgezichten in Diksmuide, Nieuwpoort en Brugge. Hij laat zijn sporen na in Londen, Wenen en Venetië, en is aan het begin van de 20ste eeuw de internationaal meest tentoongestelde Belgische kunstenaar.

Baertsoen was zelf een kunstenaarsvriend bij uitstek, ook van jongere generaties, en werd op zijn beurt sterk geapprecieerd door zijn collega’s. Om de verwantschap, maar ook de karakteristieke eigenheid van zijn oeuvre te duiden, presenteert de tentoonstelling zijn werk daarom naast dat van tijdgenoten als Emile Claus, James Ensor, Henri Le Sidaner, Théo Van Rysselberghe e.a.